Η Λευκάδα είναι το τέταρτο σε έκταση νησί του Ιονίου πελάγους και βρίσκεται πολύ κοντά στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας, με τον οποίο πιθανολογείται ότι ενώνονταν στην αρχαιότητα. Σήμερα χωρίζεται από την ηπειρωτική Ελλάδα μέσω του πορθμού του Δρεπάνου και αποτελεί ομώνυμο νομό με πρωτεύουσα την πόλη της Λευκάδας. Είναι το μοναδικό νησί με οδική πρόσβαση και για το λόγο αυτό αποκαλείται «στεριανό νησί». Με πληθυσμό 22,879 κατοίκους, η Λευκάδα καλύπτει μία έκταση 302,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το κλίμα της είναι υγρό μεσογειακό με ζεστά καλοκαίρια και κρύους χειμώνες.

Το νησί αποτελεί ολόκληρο ένα φυσικό αξιοθέατο με παραθαλάσσιους οικισμούς αλλά και ορεινά χωριά, χτισμένα μέσα στην καταπράσινη φύση. Τα βουνά του νησιού αποτελούν σημαντικούς βιότοπους στους οποίους ζουν και αναπτύσσονται πολλά σπάνια είδη φυτών, πτηνών και θηλαστικών ενώ εκεί συναντώνται δεκάδες σπήλαια, καταρράκτες και πηγές.

Η Λευκάδα συνδυάζει την ομορφιά του φυσικού τοπίου με την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, προκαλώντας το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Ανάμεσα στα αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφτεί κανείς είναι το κάστρο της Αγίας Μαύρας, φρούριο στα βορειοανατολικά της πόλης, τα ερείπια της αρχαίας πόλης Νηρίκος, η ιστορική Μονή Φανερωμένης, που αποτελεί το θρησκευτικό κέντρο του νησιού, τα κατάλοιπα από τα κυκλώπεια τείχη στη θέση Κούλουμος, οι τελευταίες σε λειτουργία Αλυκές τις Λευκάδας, στους Καρυώτες, η περιοχή της Ράχης, με το φαράγγι του Δημοσάρη όπου σχηματίζονται μικροί ορμητικοί καταρράκτες, το Ελλομένειο Μουσείο, στο Νεοχώρι, με είδη λαϊκής τέχνης, το Λαογραφικό Μουσείο της Καρυάς, η εκκλησιά του Αγίου Ιωάννη στο Ροδάκι, η Χοιροσπηλιά, όπου οι ανασκαφές του Ντερπφελντ έφεραν στο φως αρχαίους οικισμούς και η σπηλιά του ‘Παπανικολή’ στο Μεγανήσι, όπου έβρισκε καταφύγιο το ομώνυμο υποβρύχιο κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Λευκάδα διαθέτει πολλές γραφικές παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς που χαρακτηρίζονται από τα γαλαζοπράσινα νερά τους τα οποία τις κατατάσσουν στις ομορφότερες της χώρας αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου. Στις δυτικές ακτές του νησιού, η διάσημη παραλία Πόρτο Κατσίκι έχει κατά καιρούς ψηφιστεί από διεθνή τουριστικά περιοδικά ως η ομορφότερη παραλία της Μεσογείου. Κυριότερες πηγές πλούτου είναι ο τουρισμός, η ελαιουργία, αμπελουργία και η αλιεία.

Το νησί φημίζεται και για τα περίφημα κεντήματα και υφαντά που κατασκευάζουν οι γυναίκες κυρίως στην περιοχή της Καρυάς. Παραδοσιακά πιάτα της λευκαδίτικης κουζίνας είναι το μπουρδέτο, ο μπακαλιάρος μπιάνκο, τη μαριδόπιτα, το φρυγαδέλι, και διάφορες πίτες.

οι παραλίες

Οι παραλίες της Λευκάδας είναι από τις ομορφότερες και τις πλέον φημισμένες σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στην ανατολική πλευρά, οι όμορφες παραλίες με βότσαλο διαδέχονται η μία την άλλη: η παραλία του Τεμπέλη στη Λυγιά, η παραλία του Επισκόπου, οι παραλίες στη Νικιάνα, στο Νυδρί, η παραλία Δεσίμη, που περιβάλλεται από πράσινους λόφους, η παραλία του Μικρού Γιαλού και η παραλία των Ελληνικών, οπου λειτουργεί και οργανωμένο κάμπινγκ.

Στη δυτική πλευρά, απλώνονται δυσπρόσιτες αλλά εντυπωσιακές παραλίες με κύριο γνώρισμα την άγρια ομορφιά τους. Ξεκινώντας από βόρεια συναντά κανείς την παραλία Λαγκαδά(Πευκούλια), μήκους 4 χιλιομέτρων με πεύκα που φτάνουν ως την ακτή, το Μύλο, στον Άγιο Νικήτα, το Κάθισμα, μία από τις διασημότερες παραλίες του νησιού με άμμο, βαθιά γαλάζια νερά και το βουνό να ορθώνεται από πίσω, το Γιαλό, τους Εγκρεμνούς, μία από τις πιο ονομαστές παραλίες του νησιού που προσεγγίζεται δύσκολα από στεριά καθώς μεσολαβούν πολλά σκαλιά, το Πορτο Κατσίκι, με τα γυμνά βράχια ακριβώς πάνω από την αμμουδιά και τις εναλλαγές των χρωμάτων της θάλασσας και τέλος τις παραλίες στον όρμο της Βασιλικής, στο Κάβο Δουκάτο.